Nadat we de Noord-Oost Loop van Noord-Vietnam hebben gedaan, vervolgen we onze reis naar de kust. Eerst gaan we naar Quan Lan en daarna nog naar Cat Ba Island voor een aantal dagen relaxen aan het strand.
Na een aantal uren rijden met de auto nemen we een veerpont voor de oversteek naar Van Don schiereiland om naar de haven Cai Rong te kunnen rijden. Vandaar is het ongeveer 3 uur varen naar Quan Lan. Aan boord hebben we veel bekijks, we zijn de enige Westerlingen tussen een stuk of 45 Vietnamezen. Maar ja, wij bekijken hun net zoveel als zij ons bekijken . .
Met de Tuk-Tuk worden we naar ons hotelletje gebracht: zes personen, 2 koffers en een tas op zo’n klein karretje, maar het lukt allemaal. Ons hotel staat midden in het dorpje en is tevens groenteboer en winkel van Sinkel, er wordt van alles verkocht: van schoenen tot zeep en ook baby voeding.
We eten op het terras voor het hotel. De eigenaresse heeft voor ons gekookt, géén keuze menu, maar wat ze ons voorzet smaakt heerlijk. We eten vis, wat zou je anders moeten eten aan de kust, het smaakt heerlijk. Er is slechts electriciteit van 17.30 uur tot 22.30 uur. Het eiland is nog niet op het landelijk electriciteitsnet aangesloten en moet dus hierin zelf voorzien.
De volgende dag hoeven we niet zo vroeg op, we gaan dan een fietstocht maken. Echter om half zes begint er uit grote luidsprekers aan de overkant van de straat keiharde muziek te spelen en wordt het nieuws voorgelezen. Het dorp ontwaakt en wij ook natuurlijk.
Op onze fietstocht naar de andere kant van het eiland komen we op het strand. Daar zijn enkele vrouwen tussen de stenen in het zand voedsel aan het zoeken. Ze verzamelen daar kleine schelpen voor consumptie. ‘s-Middags lunchen we weer bij onze hospita, noodles met roergebakken groenten en grote garnalen, heerlijk!
Als we de volgende morgen weer vertrekken, vragen we om de rekening, we betalen 675.000 Vietnamese Dong (ongeveer 33 euro). Dit voor 2 diners, 1 lunch, alle drankjes (2 avonden enige biertjes), koffie, water en dit alles voor drie personen. Je schaamt je haast als je de portemonne uit je broekzak haalt met daarin een dik pak biljetten.
Onze was is door het hulpje gedaan. Als we vragen wat dat kost, mogen we dat zelf bepalen. We vragen onze gids om advies wat een redelijke prijs is. Hij vertelt dat ze hier werkt, van het vaste land komt en dat haar familie heel arm is. Haar moeder ligt in het ziekenhuis. We hebben haar maar een extraatje gegeven, ze was erg blij.
Ha Long wordt vertaald als ‘waar de draak in de zee afdaalt’. De legende gaat dat de eilanden van Halong Bay gecreëerd werden door een grote draak die in de bergen leefde. De draak mag dan een legende zijn, zeelieden in de regio hebben vaak gerapporteerd over een gigantisch zeewezen, bekend als de Tarasque.
Halverwege de dag wordt ons door de bemanning een lunch aangeboden bestaande uit een flink aantal seafood gerechten. De lunch is zo overdadig dat onze gids op een gegeven moment de bemanning vertelt dat het genoeg is, ze blijven maar schalen aandragen. Het is moeilijk af te blijven van de overheerlijke visgerechten, maar genoeg is genoeg.
De middag brengen we door op het bovendek, we zijn allemaal stil van de geweldige indrukken die we om ons heen zien. De uitzichten zijn overweldigend. Onderweg zien we veel drijvende vissersdorpjes. Het zijn niet veel meer dan een tuinhuisje op een vlot met daaromheen bakken en netten met vis. Bij bijna ieder tuinhuisje zie je op het vlot een hond lopen, raar gezicht zo midden op zee. Misschien zijn ze wel voor de bewaking.
De veerboot naar van Hai Phong naar Van Don schiereiland. 
Een soortgelijke jonk als deze, helemaal voor onszelf voor de tocht door Halon Bay. 
Schitterende omgeving, er zijn veel drijvende vissersdorpen en -hutten. 
De schitterende omgeving van Halong Bay.
Na aankomst op Cat Ba Island kunnen we direct in ons hotel, we hebben mooie kamers maar met uitzicht op een muur. De volgende dag vragen en krijgen we andere kamers met een mooier uitzicht en meer licht in de kamer.
We nemen afscheid van onze gids Phuong nadat we hem ‘s-avonds nog een afscheids diner hebben aangeboden voor bewezen diensten. Hij heeft uitstekend voor ons gezorgd en niets was hem teveel. In 2007 zal ik nogmaals van zijn diensten gebruik maken en geeft hij weer dezelfde uitstekende service. Als u ook van zijn service wilt genieten, stuur mij dan een e-mail, ik heb zijn telefoonnummer en e-mail beschikbaar.
Wíj gaan nog genieten van een week strand voordat we weer terug moeten naar Hanoi en vandaar weer naar huis. Ontspannen, luieren aan het strand, heerlijk vis eten en lezen en daarbij af en toe je ogen dicht laten vallen. . . . Rond een uur of 5 in de middag komen we aan op het eiland Quan Lan. Het is een klein eiland met ongeveerd 3000 inwoners. De hoofdattractie hier is het prachtige strand met spierwit zand. Het water is kristal helder blauw met mooie golven.
‘s-Morgens vroeg op, 5 uur, want de boot vertrekt om 06.30 uur. We krijgen een zak met broodjes, kaasjes en fruit mee om op de boot te ontbijten. Met de Tuk-Tuk worden we weer naar de boot vervoerd, welke ons naar Halong City brengt.
In de haven van Halong City liggen volgens onze gids Phuong zo’n 500 boten. En wij krijgen er één voor onszelf, met 5 man bemanning. Er kunnen makkelijk 50 personen op de boot. Er wordt goed voor ons gezorgd, biertjes en eten voor onderweg. Decadent, maar wel comfortabel, haha.
Onderweg stoppen we ook nog om grotten te bezoeken. Deze grotten zijn pas 12 jaar geleden ontdekt door vissers die daar op apen aan het jagen waren. Halong Bay is een schitterende omgeving waar je ogen tekort komt om alles te zien. Het is een prachtige baai aan de Golf van Tonkin. Meer dan 3000 eilandjes rijzen daar omhoog uit het emerald-kleurig water. In 1994 is het aangewezen als Vietnam’s tweede Wereld Erfgoed.