Indonesië

Al vele malen ben ik in Indonesië geweest, ik heb er echter nog nooit een reisverhaal over geschreven. Het is de hoogste tijd dat daar nu verandering in komt.

Wat is mijn binding met Indonesië? Ik ben er geboren, in Semarang op Java. Als ik in Indonesië te pas en te onpas vertel dat ik een witte Javaan ben (saya orang Jawa putih), lachen ze zich kripoet. Verder ben ik wel opgegroeid in Indonesische sferen. Mijn ouders hebben jarenlang in Indonesië gewoond (mijn vader zat bij het KNIL).

Wij zijn uit Indonesië vertrokken toen ik een baby van een jaar oud was. Maar tot mijn middelbare school woonden wij een een straat waar nog meer ex-KNIL militairen en ook een aantal Indische familie’s woonden. Ik ben dus wel enigszins “geïndoctrineerd” met voormalig Nederlands-Indië. In 1983 gingen mijn vrouw en ik voor het eerst naar Indonesië op vakantie. Toen ik het vliegtuig uitstapte, was het net of ik thuis kwam en dat gevoel heb ik nog steeds als ik daar weer aankom.

Het grootste deel van mijn verblijven breng ik door in de regio Yogyakarta. Dit is een hele rustige, maar ook mooie regio. De stad zelf heeft bezienswaardigheden zoals de Kraton, het Waterpaleis en natuurlijk Jalan Malioboro. Aan het eind van Jl. Malioboro vind je Benteng (Fort) Vredeburg en Pasar Beringharjo, een overdekte markt.
Buiten de stad kun je naar de Prambanan tempels, de Borobodur en ook de Merapi vulkaan.

Kortom, genoeg te bezoeken en te zien. Voorlopig een verslag van een reis naar de Kleine Sunda Eilanden. Later meer.