Op dag zestien worden wij al vroeg opgehaald om naar Panama te vertrekken. Het regent pijpestelen, maar het hotel personeel is attent en komt met overmaatse vuilniszakken aanzetten die we over onze koffer kunnen trekken.
Met een busje rijden we naar de grens met Panama. De grensovergang is een oude spoorbrug over een brede rivier. We moeten eerst naar de grenspost om Costa Rica te kunnen verlaten. Daarna lopen we in de stromende regen de brug over en aan de andere kant in Panama weer formulieren invullen om daar binnen te kunnen komen. We worden overgedragen aan een andere chauffeur die ons naar de boot zal brengen welke naar Bocas del Torro vaart.
Als we aankomen worden we opgewacht door Shanna, de reisagent voor Panama, een grote blonde vrouw. Zij heeft een Nederlandse moeder, een Israelische vader en is opgegroeid in Zuid-Amerika waar haar vader op de ambassade werkte. Met haar genieten we van een heerlijke lunch en een goed glas wijn terwijl ze ons alles over de omgeving verteld.
Om bij ons hotel te komen, worden we overgezet met taxibootje naar een eilandje. Het hotel Tierra Verde staat aan het strand en wordt gerund door twee Panamese broers. Het is een kleinschalig hotelletje met slechts zeven kamers maar comfortabel. De broers hebben twee mooie huizen naast het hotel. Even verderop langs het water staat op palen een restaurant in het water. Volgens Shanna een aanrader. We eten daar vaak de komende dagen en ze hebben daar o.a. heerlijke verse vis en kreeft.
Ons hotel op het eiland, simpel maar comfortabel en gezellig 
Uitzicht uit ons hotel, aan de pier kon je een taxibootje aanhouden 
Één van de huizen in het dorpje op ons eiland 
Een gezellig dagje strand
De volgende dag houden we een echte luierdag. De afgelopen weken zijn we iedere ochtend vroeg opgestaan maar vandaag mogen we uitslapen. Om 9 uur zitten we aan het ontbijt en hebben een leuk gesprek met één van de beide broers Koko. Hij verteld van alles over de omgeving en ook over Panama.
Panama is heel aantrekkelijk voor pensionado’s. Er wonen veel Amerikaanse pensionado’s. Het land is op zich al goedkoop, maar pensionado’s krijgen op alles 25 à 50 procent korting, o.a. op huur, energie, hotels, vliegtickets, restaurants en noem maar op. Overal korting. Maar, vertelt Koko: Als hij gebeld wordt of er nog kamers vrij zijn en hij weet dat het een pensionado is die om korting vraagt, dan zegt hij dat ze vol zitten. De regering heeft de kortingen ingesteld, maar de bedrijven moeten die kortingen uit eigen zak betalen. Dus proberen ze daar zoveel mogelijk onderuit te komen.
Het regent hier in Panama wel veel en hard. Maar ons geluk is dat het meestal ‘s-nachts regent en als het overdag regent is dat vaak voor een aantal uren en de rest van de dag is zonnig.
Vandaag (zondag) gaan Coos en Yvonne naar Bocas om zich daar te vermaken. Als je op de steiger bij het hotel gaat staan, hoef je maar met je armen te zwaaien om een taxi bootje aan te houden. Voor een dollar wordt je naar de overkant vervoerd. Per dag varen er tientallen bootjes voorbij, je hoeft nooit lang te wachten.
Als ze aan de overkant de weg oplopen horen ze gospel muziek waar ze op afgaan. Het is een soort kerkdienst waar alleen gezongen wordt. De dames worden uitgenodigd binnen te komen en krijgen een hand.
Tijdens de lunch komen ze weer Shanna tegen, onze Panamese reisagent. Ze heeft twee nieuwe gasten bij zich die we later in ons hotel ontmoeten. Eén van de twee gasten, een dame, vraagt ons een paar dagen later of wij een doos met cadeau’s voor haar mee willen nemen naar San José. We hadden eerst toegezegd de doos mee te nemen, maar na er over nagedacht te hebben besluiten dat niet te doen. In ons achterhoofd hebben we de vele verhalen van ‘onschuldige’ vakantiegangers die een pakketje voor iemand mee moesten nemen waar achteraf een lading drugs in blijkt te zitten. En gezien het feit dat Panama wel een drugsland is, dachten we dat we dat maar niet moesten doen.
Onze hotelier Koko vertelde ook dat Panama geen kustwacht of marine heeft, maar wel veel onbewaakte kust. Hier worden heel veel drugs het land binnen gebracht.
Deze laatste week is voor ons erg rustig. Er wordt veel geluierd. Ook maken we nog een dagexcursie per boot. We gaan naar Dolphins Island waar we verschillende dolfijnen zien. De tocht naar Dolphins Island maken we per boot en we zien onderweg een prachtige natuur. We lunchen op een mooi strand. Het strand grenst aan een natuurpark waar een bepaalde soort rode kikkertjes te vinden is. Lokale kinderen lopen veel rond met een kikkertje in een blad. De toerist kan tegen betaling het kikkertje fotograferen. Ik besluit de kikkers zelf te zoeken aan de rand van het oerwoud om ze in hun natuurlijke omgeving te fotograferen.
De voorlaatste dag worden we weer teruggebracht naar het vaste land om vandaar weer terug te keren naar San José. Daar verblijven we nog een nacht en vliegen dan terug naar Amsterdam. Einde van een fantastische vakantie.
Regelmatig zagen we deze grote spinnen (met prooi) 
Prachtige rode kikker 
De grensovergang naar Panama, maar eerst naar de immigratie 
Het immigratiekantoor, het was er erg druk